DISAPPEARING UNDERWEAR

Hi friends, those of you who couldn't decipher the Jilebi font of Malayalam, can now go through the translation of my "Aprathyakshamakunna Adivasthrangal " through dear friend Yose's wonderful translation of the same under " Disappearing underwear".. smile emoticon
Kindly ring in your feedback..wink emoticon
Love you all..

Jose Varghese

Yesterday at 11:04am · 

DISAPPEARING UNDERWEAR
~ Malayalam poem 'അപ്രത്യക്ഷമാകുന്ന അടിവസ്ത്രങ്ങള്‍' by © Arun M Sivakrishna translated by © Jose Varghese

What the disappearing
underwear from
the clothesline
leave behind are
the existential crises
left to oneself.

Even otherwise,
one just gets pushed
on her/his own,
to the era of
neo-liberation airs.

It isn't clear, anyway,
whether there could be
a box to check for
the ones who have lost,
along with the ones for
the haves and have nots.

It's like a journey
beyond time
to the non-existent
dreamland
of equality-liberty.

What Buddha
left behind, and
what Ambedkar
got back from
what was stolen,
were perhaps through
a journey
after a dream, right?

Some write on the wall,
clandestinely -
Hey, Guru,
it's your redemption
from ideologies,
binding forces
(which could not be science)
that tighten around
and suffocate you.

But there's no clue
to who keeps
stealing them,
even in the
writings on the wall.

Those who steal
might not see
themselves as perverts,
nor would those who lost
consider them authentic.

'have to go out
to work anyway,
'have to buy bread
for the kids, right?

'must go out
wearing a robe
over the nakedness,
'must keep up
the rhetoric of patriotism.

And at least some
would consider it safe,
unless no one else
lifts up the robe.

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

PLease find the Malayalam original here..

അപ്രത്യക്ഷമാകുന്ന അടിവസ്ത്രങ്ങൾ 

അഴയിൽ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമാകുന്ന

അടിവസ്ത്രങ്ങൾ അവശേഷിപ്പിക്കുന്നത്

അവനവനോടുള്ള അസ്തിത്വ പ്രശ്നങ്ങളാണ്.

നവകാലഘട്ടത്തിലെ ലിബറേഷൻ

എന്ന ജാടയിലേക്ക് സ്വയം

അല്ലെങ്ങിൽക്കൂടി

തള്ളിയിടപ്പെടുകയാണ് , ഉള്ളവൻ

ഇല്ലാത്തവൻ , എന്നതിനൊപ്പം പക്ഷെ

നഷ്ടപ്പെട്ടവൻ എന്ന ചതുരം ഉണ്ടാകുമോന്നറിയില്ല.

സമത്വസ്വാതന്ത്ര്യം എന്ന

നടക്കാനിടയില്ലാത്ത സ്വപ്നദേശങ്ങളിലേക്ക്

കാലാതീതമായ യാത്രപോലെയാണത്.

ഒരുപക്ഷെ , ബുദ്ധനുപെക്ഷിച്ചതും

അടിച്ചുമാറ്റപ്പെട്ടത് അംബേദ്‌കർ തിരിച്ചുപിടിച്ചതും

ഒരു സ്വപ്നത്തിന്റെ പിന്നില്ലൂടുള്ള യാത്രമൂലമല്ലേ .

ഗുരോ , ഇറുകി മുറുകി ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്ന

പ്രത്യയങ്ങൾ ബന്ധനങ്ങളിൽ ( ശാസ്ത്രമാവില്ലത് )

നിന്നും നിനക്ക് മുക്തിയെന്നവർ, ചിലർ

അടക്കമായ് ഒതുക്കമായ്

ചുമർചിത്രമെഴുതുന്നു , പക്ഷെ

കവരുന്നതാരെന്ന സൂചന

ചുമരിലും ഇല്ല പോലും.

കവർന്നവർ സ്വയം കരുതുന്നത്

വികലരെന്നാവില്ലല്ലോ

നഷ്ടപ്പെട്ടവൻ , പക്ഷെ മറ്റവൻ

മൗലികനെന്നും കരുതാനിടയില്ല.

പുറത്തിറങ്ങണ്ടെ?, പണി പുലർത്തണ്ടേ?

കുട്ടികൾക്കൂട്ടുവാൻ അരിവാങ്ങിടണ്ടേ ?

പുറംമുണ്ട് ചുറ്റിയിറങ്ങണം

ദേശസ്നേഹം വിളമ്പണം

പൊക്കി നോക്കപ്പെടാത്തോളം സംഭവം

ഭദ്രമെന്നു ചിലരേലും ധരിച്ചോളും

Of the sea, a star and you by my side

On a starlit night
by the beach, when the
ocean slapped the wall we sat on
I fell on my back
into the rising swell
and when the receding waves
drew me farther into the sea
a meteor arched high across
and your face sparkled 
in a flurry of flares.

I haven't seen you since.